هر دو حد نهائی حرارت، سرما و گرمای زیاد می توانند باعث صدمه به پوست و دیگر بافتهای بدن شوند که در موارد حاد ممکن است منجر به مرگ شود.
بدن ما دارای بیشترین کارآئی در محدوده حرارتی 36 تا 37 درجه سانتی گراد است. برای ثابت نگه داشتن این دما بایستی در هنگام سرما بدن حرارت خود را حفظ، و در هنگام گرما حرارت بدن را به خارج منتقل کند.
مویرگها و غده های عرق که در پوست وجود دارند برای تنظیم حرارت نیز مفید هستند. قسمتی از مغز به عنوان ترموستات برای ایجاد توازن بین گرمای گرفته شده از محیط و پس دادن حرارت به محیط عمل می کند. علاوه براین بخار آبی که هنگام بازدم از بدن خارج می شود باعث می شود که بدن خنک شود. اما این تنظیم حرارت ممکن است بویژه برای کودکان یا مسن ها کافی نباشد. حرارت را می توان با این وسایل کنترل یا نسبتاً تنظیم کرد:
* عایق کردن بشکل پوشیدن لباس یا کنترل مصنوعی دمای محیط(مثلاً بوسیله کولر، بخاری، شوفاژ و غیره)
*مصرف غذاهای پرانرژی که حرارت ایجاد می کنند؛ یا مصرف مایعاتی که مایع از دست رفته بدن بصورت بصورت عرق را جبران می کند.
* فعالیتهای بدنی که ایجاد حرارت می کنند.
برای دانلود کل پاپورپوینت از لینک زیر استفاده کنید:
لینک منبع و پست :http://campiran.ir/project-106643-%d8%af%d8%a7%d9%86%d9%84%d9%88%d8%af-%d9%be%d8%a7%d9%88%d8%b1%d9%be%d9%88%db%8c%d9%86%d8%aa-%d8%b3%d8%b1%d9%85%d8%a7%d8%b2%d8%af%da%af%d9%8a-%d9%88-%da%af%d8%b1%d9%85%d8%a7%d8%b2%d8%af/
- ۹۵/۰۶/۳۰